Η μέση τιμή για ένα παιδί -είτε πρόκειται να πουληθεί για σεξουαλική σκλαβιά είτε να θανατωθεί και να του αφαιρέσουν τα όργανα- είναι περίπου 150.000 δολάρια.
Για όσους βάζουν την απληστία πάνω από τις θεμελιώδεις ηθικές αρχές, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η συνακόλουθη προσφυγική κρίση δεν είναι μια ανθρωπιστική καταστροφή, αλλά μια επιχειρηματική ευκαιρία ζωής.
«Είναι απλώς σαν ένα κατάστημα γλυκών γι’ αυτούς», λέει στην εφημερίδα Byline Times ο Dean, ένας πρώην Βρετανός στρατιώτης που τώρα εργάζεται για την MitMark, μια ιδιωτική εταιρεία παροχής συμβουλών κινδύνου που «ρίχτηκε» στην προσπάθεια καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων, αφότου ήρθε κοντά στο πέρασμα Medyka, στην Πολωνία, για να ξεκινήσει μια σειρά από προγράμματα διαχείρισης κρίσεων.
«Δεν θα πιστεύατε ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να το κάνει αυτό σε έναν άλλο άνθρωπο», συνεχίζει ο Dean. «Είναι πέρα από την τρομοκρατία. Έχω πολεμήσει ενάντια στην τρομοκρατία το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου, αλλά τουλάχιστον οι τρομοκράτες πιστεύουν σε κάτι. Οι διακινητές δεν πιστεύουν σε τίποτα άλλο, εκτός από την απληστία και το χρήμα. Η ζωή δεν σημαίνει τίποτα γι’ αυτούς».
Διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), κρούουν εδώ και εβδομάδες τον κώδωνα του κινδύνου για την εμπορία ανθρώπων. Αλλά μια έρευνα από την Byline Times έδειξε ότι η προσπάθεια καταπολέμησής της, σε ένα από τα κύρια συνοριακά περάσματα Ουκρανίας-Πολωνίας, γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από ένα ολιγομελές προσωπικό ιδιωτικής ασφάλειας και από εθελοντές, με ελάχιστη υποστήριξη από τις τοπικές ή τις διεθνείς αρχές επιβολής του νόμου.
«Έχουμε διαπιστώσει ένα μεγάλο κενό –δεν υπάρχει αστυνόμευση ή κρατικός συντονισμός», λέει ο Dean. «Αναμφίβολα θα έπρεπε οι κυβερνητικές αρχές να συντονίζουν την όλη προσπάθεια, αλλά αντ’ αυτού (στο ζήτημα της εμπορίας ανθρώπων γενικά) εμπλέκονται κυρίως φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδιωτικές εταιρείες».
Εκμετάλλευση μιας κρίσης
Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου, περίπου 5,5 εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν καταφύγει στο εξωτερικό. Η συντριπτική πλειονότητα είναι γυναίκες και παιδιά, καθώς σε άνδρες ηλικίας 18 έως 60 ετών απαγορεύεται να εγκαταλείψουν την χώρα, σύμφωνα με τους νόμους έκτακτης ανάγκης.
Τα ταξίδια είναι επίπονα, εκτείνονται σε χιλιάδες μίλια, και διαρκούν αρκετές ημέρες. […] Όσοι περνούν τα σύνορα είναι εξουθενωμένοι αλλά και συγκλονισμένοι από την βοήθεια που τους προσφέρει στην πολωνική πλευρά των συνόρων ένα τεράστιο εθελοντικό κίνημα. Εδώ, νιώθουν ότι μπορούν να χαλαρώσουν και να μειώσουν λίγο τα επίπεδα επιφυλακής τους.
Αλλά το καλύτερο καμουφλάζ για έναν έμπορο ανθρώπων είναι η καλοσύνη των άλλων.
Αφηγείται ένας εθελοντής που ήθελε να διατηρήσει την ανωνυμία του:
Κανείς δεν γνωρίζει πόσα άτομα έχουν πέσει θύματα εμπορίας, από τότε που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή. Ξέρουμε μόνον ότι η διακίνηση γίνεται και είναι οργανωμένη σε επαγγελματικό επίπεδο.Είχαμε έναν Ιταλό που προσποιήθηκε ότι είναι εθελοντής. Πήρε μια ολόκληρη οικογένεια γυναικών και παιδιών, επτά άτομα νομίζω, και τους είπε ότι θα τους οδηγούσε στην Ιταλία. Τους μετέφερε πράγματι εκεί, αλλά ξαφνικά, στην μέση του πουθενά, τους είπε να φύγουν. Τους έβγαλε έξω από το όχημα και εξαφανίστηκε. Υποθέτω ότι κάποιος τον ειδοποίησε τηλεφωνικά ότι η αστυνομία ήταν ξοπίσω του, κι έτσι τους ξεφορτώθηκε. Πήρε επίσης μια άλλη γυναίκα και ένα παιδί, και ακόμα δεν ξέρουμε πού βρίσκονται.
«Το μεγαλύτερο μέρος της εμπορίας ανθρώπων στην Πολωνία γίνεται μέσω δικτύων οργανωμένου εγκλήματος στην περιοχή της κεντρικής Ευρώπης, και ήταν πρόβλημα πολύ πριν από την ίδια την προσφυγική κρίση», λέει η Allison Byrd, συντονίστρια ειδικών προγραμμάτων στην φιλανθρωπική οργάνωση κατά της εμπορίας ανθρώπων, Unbound.
Επισημαίνει χαρακτηριστικά:
Στις συνοριακές διελεύσεις, παρατηρητές συμμοριών -ή «ψαράδες»- περιφέρονται στην περιοχή, τραβώντας φωτογραφίες γυναικών και παιδιών τις οποίες στέλνουν στους ανωτέρους τους, οι οποίοι στην συνέχεια αποφασίζουν εάν είναι κατάλληλα για εμπορία. Αυτούς τους ψαράδες είναι που ο Dean και οι συνάδελφοί του αναζητούν.Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι αυτή είναι μια κατάσταση προσφοράς και ζήτησης. Έτσι, όπου η ζήτηση είναι υψηλή, γνωρίζουμε ότι η προσφορά θα προσπαθήσει να την καλύψει. Και δυστυχώς, έχω ακούσει αναφορές από ορισμένους συνεργάτες μας ότι οι αναζητήσεις στο διαδίκτυο για Ουκρανές έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Έτσι, οι διακινητές έχουν υψηλά οικονομικά κίνητρα για να καλύψουν αυτή την ζήτηση.
Λέει σχετικά ο Dean:
Δείχνει την φωτογραφία ενός άντρα στο τηλέφωνό του και συνεχίζει:Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι δύσκολο να τους εντοπίσουμε. Γιατί, αν είσαι άντρας μεταξύ 19 και 65 ετών και δεν είσαι Πολωνός ούτε έχεις τεκμήρια για να ισχυριστείς ότι δεν μπορείς να πολεμήσεις, τότε τι κάνεις εκεί και παραμονεύεις τριγύρω;
Η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό, σε πραγματικό χρόνο, ατόμων που είναι γνωστό ότι συνεργάζονται με εγκληματικές συμμορίες. Τέτοια τεχνολογία χρησιμοποιεί και η Unbound, με πολύ καλά αποτελέσματα.Έχουμε οκτώ από αυτούς στο αρχείο. Αυτόν τον τύπο τον είδα στην άλλη πλευρά των συνόρων, πριν από τέσσερις ημέρες. Κοιτάξτε τον -είναι 40 ετών και δεν δείχνει ανίκανος να πολεμήσει. Τι κάνει εκεί; Δεν είναι ατημέλητος, είναι φρεσκοκουρεμένος, και μιλάει με νέους και παιδιά.
Αφού εντόπισε μια γυναίκα που ισχυριζόταν ότι είναι εθελόντρια αλλά προσφέρθηκε να πληρώσει πρόσφυγες για να της μεταφέρουν τσάντες πέρα από τα σύνορα με αντάλλαγμα να τους μεταφέρει στην Βαρσοβία, ένα μέλος της ομάδας την φωτογράφισε διακριτικά και έστειλε την φωτογραφία σε έναν συνάδελφό της στις ΗΠΑ. Εκείνος «έτρεξε την φωτογραφία στο πρόγραμμα αναγνώρισης και επιβεβαίωσε ότι αυτό το άτομο συνδέεται με τύπους που δεν είναι… καλοί άνθρωποι», λέει η Byrd.
Η επιτήρηση που ανέλαβαν οι MitMark και Unbound αποδείχτηκε αποτελεσματική, με τους συναδέλφους του Dean να καταφέρνουν να επέμβουν σε δύο περιπτώσεις που επρόκειτο να διακινηθούν άνθρωποι.
Μιλώντας για την μία από αυτές τις επεμβάσεις, οι υπεύθυνοι είπαν στην Byline Times:
Το περιστατικό υπογραμμίζει ένα από τα κύρια ζητήματα που αντιμετωπίζουν όσοι προσπαθούν να καταπολεμήσουν την εμπορία ανθρώπων -την αναφερόμενη απροθυμία των συνοριακών αρχών να κάνουν οτιδήποτε περισσότερο από το ελάχιστο για να διατηρήσουν την περιοχή ήρεμη και ήσυχη.Τα καταφέραμε. Οι δικοί μας μετέφεραν μια κυρία και δύο μικρά παιδιά σε ένα ασφαλές καταφύγιο, όπου υπάρχει ομάδα διαχείρισης κρίσεων. Προσπαθήσαμε να πιάσουμε τον διακινητή, αλλά ξέφυγε. Δώσαμε τα στοιχεία παρακολούθησης, που είχαμε συλλέξει από τις προηγούμενες ημέρες, στην πολωνική αστυνομία, αλλά δεν ήθελαν στ’ αλήθεια να μάθουν.
Μια αποτυχημένη απόκριση
Οταν η Byline Times επισκέφτηκε το Medyka, η μόνη ορατή παρουσία της αστυνομίας ήταν δύο αστυνομικοί που κάθονταν σε ένα βαν σταθμευμένο σ’ έναν δρόμο κοντά στην διάβαση.
«Δυστυχώς, η πολωνική αστυνομία δεν κάνει αρκετά», είπε στην εφημερίδα η Ayala Smotrich, διευθύντρια επιχειρήσεων στην οργάνωση Rescuers Without Borders, που λειτουργεί μια σκηνή καταφυγίου μόνο για γυναίκες και παιδιά, στο σημείο διάβασης.
Και συνεχίζει:
Η πολωνική αστυνομία δεν απάντησε σε αίτημα να σχολιάσει την καταγγελία.Ζητήσαμε τόσες φορές να κλείσουμε την πλαϊνή πύλη, ώστε να μπορούν να μπουν μόνο εξουσιοδοτημένα άτομα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει. Έχουμε όντως ταυτότητες εθελοντών, αλλά δεν αξίζουν τίποτα αν δεν υπάρχει μια πύλη για να τις δείξετε.
Ένα άλλο ζήτημα είναι το απλό γεγονός ότι κανείς δεν γνωρίζει το μέγεθος της διακίνησης.
Το Medyka είναι μόνο ένα από τα δεκάδες συνοριακά σημεία διέλευσης που έχει η Ουκρανία με επτά γειτονικές χώρες. Σε καθένα από αυτά, η συντριπτική πλειονότητα των προσφύγων διέσχισε τα σύνορα τις ημέρες αμέσως μετά την έναρξη της εισβολής, όταν δεν υπήρχε κανένας για να εντοπίσει τους ψαράδες, και μόνον λίγοι εθελοντές είχαν καταφέρει να οργανώσουν κάποιου είδους αντίδραση.
«Έχω ακούσει για πολλά λεωφορεία από το Lviv που δεν έφτασαν εκεί που έπρεπε να φτάσουν, οπότε ναι, θα φανταζόμουν ότι έχει ήδη γίνει πολλή διακίνηση», λέει η Byrd.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στα σημεία διέλευσης των συνόρων, που αποτελούν μόνο μια στάση στο ταξίδι ενός πρόσφυγα προς τον τελικό του προορισμό.
Σε πόλεις σε όλη την Ευρώπη, ένα τεράστιο εθελοντικό κίνημα βοηθά τους πρόσφυγες να βρουν ασφάλεια, αλλά υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου αστυνόμευση για το ποιοι είναι αυτοί οι εθελοντές. Έτσι, είναι σχεδόν αδύνατον να πούμε αν οι άνθρωποι που προσφέρουν βοήθεια θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν ή είναι εγκληματίες.
Διηγείται στην Byline Times μια Ουκρανή που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της:
Καθώς η πορεία του πολέμου αλλάζει, αλλάζει και η ροή των προσφύγων. Πολλοί Ουκρανοί επιστρέφουν τώρα στα σπίτια τους, καθησυχασμένοι ότι λόγω της αποτυχημένης προσπάθειας της Ρωσίας να καταλάβει την πρωτεύουσα του Κιέβου, είναι πλέον σχετικά ασφαλές να το πράξουν.Είμαι από το Κίεβο και έφτασα στον σιδηροδρομικό σταθμό της Κρακοβίας στις 5 Μαρτίου, με το τρίχρονο παιδί μου και την φίλη μου με τα δύο παιδιά της. Ένας τύπος ήρθε κοντά στην φίλη μου από το πουθενά και της είπε «Γεια, πού πας; Θα σε οδηγήσω σε ένα ασφαλές μέρος. Είμαι εδώ για να βοηθήσω». Έτρεξα κοντά της με τα παιδιά, έβρισα τον τύπο, κι εκείνος έφυγε τρέχοντας.
Αναπόφευκτα, οι διακινητές βλέπουν τώρα ευκαιρίες στην ουκρανική πλευρά των συνόρων, στοχεύοντας ανθρώπους που εισέρχονται στην χώρα και αναζητούν τρόπους να ταξιδέψουν στις πόλεις τους.
Ας ακούσουμε τον Dean:
Στο Lviv, μια πόλη της δυτικής Ουκρανίας που λόγω των σιδηροδρομικών της συνδέσεων αποτελεί δημοφιλή πρώτη στάση για ανθρώπους που έρχονται από την Πολωνία, η Byline Times βλέπει μια σταθερή ροή προσφύγων που επιστρέφουν στα σπίτια τους. Πολλοί επιβιβάζονται δωρεάν σε λεωφορεία που κατευθύνονται προς διάφορους προορισμούς σε όλη την χώρα.Ήμασταν στην ουκρανική πλευρά των συνόρων τις προάλλες, και υπήρχαν αυτοκίνητα Mercedes με μαυρισμένα παράθυρα και γεμάτα τύπους. Φαίνεται σαν κάτι βγαλμένο από ταινία, αλλά είναι αλήθεια -δύο μεγάλα αυτοκίνητα σαν λιμουζίνες, τρεις τύποι σε κάθε αυτοκίνητο. Κάτι που δεν βγάζει νόημα. Αν ήσουν εκεί για να πάρεις κάποιον και να τον πας πίσω στο Κίεβο, για παράδειγμα, δεν θα είχες τρεις άντρες σε κάθε αυτοκίνητο. Υπάρχει κίνδυνος παντού.
Κανείς από τους εθελοντές εδώ δεν λέει ότι έχει δει σημάδια εμπορίας ανθρώπων, αλλά λένε επίσης ότι δεν έχουν λάβει εκπαίδευση για το πώς να εντοπίζουν διακινητές. Το μόνο που κάνουν, είναι να μοιράζουν στους πρόσφυγες τα φυλλάδια που τους έδωσαν οι υπεύθυνοι.
Ο Dennis Rinsky, επικεφαλής εθελοντικών επιχειρήσεων στον σιδηροδρομικό σταθμό του Lviv, προχωρά ένα βήμα παραπέρα και λέει ότι η εμπορία ανθρώπων είναι κάτι που συμβαίνει στην ΕΕ αλλά είναι «αδύνατο» στην Ουκρανία -παρά το γεγονός ότι έχει τεκμηριωθεί εκτενώς στην χώρα εδώ και δεκαετίες.
«Δεν έχουμε ακούσει ποτέ για απαγωγές ανθρώπων», προσθέτει. «Ίσως αυτή είναι μια επιχείρηση που διευθύνεται από γκάνγκστερ στην Ευρώπη, αλλά όχι στην Ουκρανία».
Τα σχόλιά του υπογραμμίζουν το γεγονός ότι ο καλοπροαίρετος εθελοντικός στρατός, που κάνει απίστευτη δουλειά για να βοηθήσει τους πρόσφυγες, αποτελείται από εθελοντές χωρίς ειδική εκπαίδευση στο πώς να αντιμετωπίσουν την εμπορία ανθρώπων.
Όπως επισημαίνει η Byrd:
Η εμπορία ανθρώπων είναι ένα έγκλημα εξαιρετικά δύσκολο να αποδειχθεί και να διωχθεί, επειδή οι δράστες πρέπει να συλληφθούν στα πράσα, είτε σε μια καλά σχεδιασμένη επιχείρηση των αρχών επιβολής του νόμου, είτε μέσω προσεκτικής παρακολούθησης.Πολλοί άνθρωποι απλώς δεν ξέρουν για το trafficking και η πραγματικότητα είναι ότι πρέπει να ξέρεις τι να ψάξεις, να εντοπίσεις τους διακινητές, και μετά να επέμβεις με ασφαλή τρόπο.
Λέει ο Dean στην Byline Times:
Η χρήση προσφύγων ως δόλωμα θα ήταν επικίνδυνη. Θα μπορούσαμε να περιμένουμε μέχρι να τους βάλουν σε ένα αυτοκίνητο, αλλά δεν έχουμε όπλα ή την εξουσία να συλλάβουμε κάποιον, όπως μπορεί να κάνει η αστυνομία. Το καλύτερο είναι να τους κρατήσουμε εκεί όσο μπορούμε, να σταματήσουμε την φυγή τους με ήρεμο και προσεκτικό τρόπο, και να συγκεντρώσουμε αρκετά στοιχεία για να τα παραδώσουμε στις αρχές και να πούμε «αυτός είναι ο άνθρωπός σας».
Πηγή
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ κάθε Δημοσίευση μας….Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Το Epiosyinfo ως news aggregator ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς χώρους. !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!